Witajcie Kochani!

Stuknął nam Nowy Roczek, co natychmiastowo przełożyło się na spadek wartości naszych wozidełek... niestety, ale stety jest okazja, żeby życzyć Wam wszystkiego, co najlepsze w tym Nowym Roku! Paliwa po 2 zł, równych szos i tysięcy bezpiecznie przejechanych mil. Ci którzy, mieli okazję poznać wpisy dotyczące Renault Clio z mojej stajni, pamiętają pewnie wyższy poziom tak zwanych O-wpisów (o-wpisy zaczynają się od "O"). Postanowiłem wrócić do tak lubianego przez was sposobu pisania. Postanowiłem także, że wszystkie wpisy dotyczące aut z mojej stajni będę umieszczał u Fiacika. Tyle tytułem wstępu. Teraz konkrety.
Jak wiadomo Święta, Święta i po Świętach, w związku z czym niechybnie należało się wybrać do doliny szczęścia i ładu Bożego (do pracy). Mam ten komfort, że większość trasy wiedzie przez górki, serpentyny i ogólnie fajny teren. Ale dzisiaj to przegiąłem. Zaspałem zwyczajnie i żeby nadgonić musiałem nieźle pocisnąć. Na całe szczęście Fiacik pokazał pazur i złoił tyłek kilkunastu maruderom, mimo solidnej górki i pełnego stanu pasażerów. Niestety nie obyło się bez strat własnych. Po pracy, gdy wsiadłem i odpaliłem silnik Fiacik zaczął się uskarżać, że mu ciemno w jednym baniaczku... (żarówka padła) i głośnym klekotem narzekając na swoją dolegliwość zawiózł mnie do domu.
Kilka dni temu w dzienniku pokładowym Czarnucha (Clio) odnotowałem, że w wyniku wjazdu Spółdzielni Kółek Rolniczych z Pipidówki w jego bagażnik, postanowiłem go sprzedać. Zatem, żegnam go, z nieskrywanym żalem, gdyż jest już zbyt niebezpieczny do jazdy...
Ale szybko znalazł się następca, a jako, że mam przekorny charakter jest to również auto na F. Ale ani Fiat, ani francuskie. Ni mniej ni więcej, jak Ford Fiesta. Srebrny 3 drzwiowy, z silnikiem 1.4 TDCi, z paroma bajerami itp. Aaa i najważniejsze dla mojej Lubej - radio, jest więc to dobry samochód Witamy zatem w naszym garażu nowego mieszkańca, który oby służył dobrze. Wnet zdjęcia. A zatem umarł król, niech żyje KRÓL!!!