Się działo... panie ładny, się działo. Po kilku(nastu) próbach odpalenia po kilkumiesięcznym wytapianiu śniegu pod kasztelem zapadła decyzya - trza Potwora na łańcuch yakowyś i do czarodzieya! Sąsiad móy, don Roberto de Navarra, Golfiną swą wyerną pyr-pyr - ciągnął, ciągnął ale uciągnął! Yak zwykle nieoceniony czarnoksiężnik Yan przytulił Potwora, choć pora Godów Wyosennych to była, za co po raz wtóry albo y czwóry po stokroć wdzięczen-em. No y co się okazało? Siajbka yakowaś w rozruszycielu się obluzowawszy, strumieniowi elektronów tak skuteczny odpór dała, że ni stuki, ni puki wspomnianemu wyżey życia przywrócić nie mogły. Do tego biwodorek tlenu, w nadmiarze się w mechanizmie szyby rozpleniwszy do elektrozwarcia doprowadził, co skutecznie szyby opuszczanie tudzież podnoszenie niemożliwem uczynił.
Czemu skutecznie zaradziwszy, czarnoksiężnik w pierwszych słowach tey Kroniki wspomnian Potwora zwrócił, ku uciesze moyey y Małżowiny mey takoż.
A dziś, Potwora dosiadłszy, do pracy mey zawodowey doyechałem, która choć obmierzła przy Godowey porze, yednak tem słodsza się okazała, żem do niey Potworem mym doyechać mógł, o czem z radością donoszę.