Po pierwsze BM ma kilka drobnych usterek, a kto je lubi. Najbardziej denerwuje mnie odginający się do tyłu pod ciężarem moich pleców fotel kierowcy. Co ciekawe odgina się jedynie prawa część fotela jednocześnie wykręcając mnie o kilkadziesiąt stopni w prawo. Prawdopodobnie wina leży po stronie powyrabianych zębatek z prawej strony w mechanizmie sterowania oparciem fotela. Przynajmniej zacząłem jeździć ze sztywniejszymi plecami Drugą sprawą jest długie kręcenie rozrusznika przy ciepłym silniku. Mój mech podejrzewa, że to czujnik położenia wału korbowego (kobiety w tym momencie nie zrozumieją ) a trzecią i ostatnią dolegliwością Piąteczki są stukające krzyżaki. Wszystkim zajmie się warsztat już we wtorek. A i olej od razu wymienią. Po tych zabiegach w aucie znowu nie będzie nic do roboty.

Temat usterek wyczerpany, teraz przemyślenia.

Coraz częściej przechodzą mnie myśli sprzedaży wozu. W Polsce jak się żyje każdy z nas wie, ceny też nie są optymistyczne w żadnej sferze a zwłaszcza w tych, które nas kierowców interesują najbardziej czyli paliwa, ewentualnych kosztów napraw i ubezpieczenia. Niestety życie kosztuje a priorytety osoba mądra sama sobie właściwie ułoży. I tak na pierwszym miejscu u mnie znajdzie się rodzina. Dwójka małych szkrabów potrzebuje nie tylko miłości ale również funduszy. Sprzedając auto wyłączam trzy w/w wydatki. Do pracy i tak obecnie dojeżdżam komunikacją miejską. Oczywiście pieniądze z ewentualnej sprzedaży auta polepszyłyby sytuację materialną spłacając uciążliwy kredyt, co dałoby wymierne korzyści w przyszłości - szybciej kupiłbym kolejne auto, które jednak w rodzinie na dłuższą metę jest potrzebne. I tu szargają mną dylematy - sprzedać wóz, w który włożyło się mnóstwo serca i pieniędzy, żeby "odsapnąć" bo auto kosztuje... czy żyć jak dotychczas od 1go do 31go i czekać na baaardzo powolną poprawę sytuacji. Witamy w Polsce.