W trakcie eksploatacji Outka przerobiłem dość gruntownie usterki zawieszenia. Samochód był eksploatowany w Holandii, a zatem turlał się po gładkich drogach. Po wjeździe do Polski spotkał się jednak z rasową ścieżką testową, która mimo, że natrafiła na samochód powiedzmy "terenowy", to dała mu się we znaki.
Pierwsze objawy pojawiły się wraz z mrozami gdyż gumowe tuleje pod wpływem temperatury ujemnej zaczęły się nieco kurczyć i twardnieć. Efekt... najpierw trzeszczenie, skrzypienie, a potem stuki. A to trzeszczenie to masakra. Nic tak nie wkurza jak trzeszczenie... normalnie jakby na kołkach osikowych jechał. Wstyd i wiocha... to już stuki da się wytrzymać. Jak podjeżdżałem pod firmę, to mi koledzy mówili, że im się to skrzypienie jednoznacznie kojarzy ze sferą pożycia intymnego. (Nie wiem jak oni to robią, że skrzypią...
Najtańsze rozwiązanie problemu, jakie mi przyszło do głowy: głośniej radio i wytrzymać do lata... psiknąłem WD40, spuchło i zmiękło, no i jeszcze prawie pół roczku pojeździłem.
Niestety nie we wszystkich przypadkach ten zabieg poradzi. Wymiana jest nieuchronna.
Na załączonych zdjęciach zawarłem te elementy, które najczęściej padają. Jak spojrzycie na schemat, to widać, że ktoś kto wymyślił zawiechę w Outku, miał wenę twórczą... jakby nie można było tego uprościć.
Co mogę poradzić w kwestii części zamiennych. Niewiele... bo podrób jest mało, używki nie mają sensu, bo przecież pochodzą z samochodów już nieco wyjeżdżonych. A zatem mogą wytrzymać pół roku, rok... ale nie dłużej. Trzeba zacisnąć zęby i kupić nowe. A ceny nie są niskie.
Na szczęście, tu podpowiem... trzeba znaleźć mechanika, który ma łeb na karku, pomierzy te tuleje, podpyta z jakich innych marek vel modeli pasują i zamontuje. Bo na ten przykład tuleja do przedniego zawieszenia była idealnie taka sama jak do Forda Transita, a o jakieś 80 % tańsza, niż oryginał Mitsubishi.
Wada tego rozwiązania to jedynie to, że samochód unieruchamia się na jakiś czas, bo trzeba wyjąć części, pomierzyć i pojeździć po sklepach i hurtowniach.