Liana poległa w dość dramatycznych okolicznościach - niewiele brakowało, by skończyła życie na dnie Zbiornika Włocławskiego(nawiasem mówiąc, rozbijanie samochodów stało się hobby mojej żony).Była z nami (Liana,nie żona)ponad 7 lat i całkowicie bezawaryjnie przejechała ok.190kkm. Naturalnym wyborem następcy wydawał się być następny produkt Suzuki - SX4. Niestety, biorąc pod uwagę relację ceny do funkcjonalności oraz pokrętną politykę S. - windowanie ceny przez nafaszerowanie pojazdu zbędnymi gadżetami,a jednocześnie oszczędzanie na elementach podstawowych przestał być konkurencyjny. Moje podstawowe preferencje to : samochód poręczny w mieście,ale i nie bojący się autostrad, o odpowiedniej pakowności i osiągach, klasyczny ok. stukonny silnik (1,5-1,6), w wyposażeniu koniecznie ESP, klima (najlepiej manualna) i podgrzewane lusterka oraz określony limit cenowy. W związku z zaistniałą sytuacją (drugi samochód jest w domu niezbędny) doszło do kompromisu między dyktaturą producentów i sprzedawców a moimi potrzebami i wybrane zostało, mam nadzieję, najmniejsze zło. Zamowiłem i niebawem odbieram Nissana Note. Ze względu na to, że niewiele już zostało egzemplarzy z wyprzedaży rocznika musiałem wybrać najbogatszą na naszym rynku(a dla mnie zbyt bogatą) wersję I-Way (swoją drogą, nazwa wersji niektórym kojarzy się nieszczególnie) Kolor i ogólnie wygląd pojazdu nigdy nie miał dla mnie specjalnego znaczenia, więc czarny metalik nie razi mnie szczególnie (choć ogólnie przypomina karawan z zakładu pogrzebowego dla psów - ludzka trumna nie zmieści się na długość). Z elementów ,które z dobrodziejstwem inwentarza otrzymałem chętnie zrezygnowałbym z:
-bezkluczykowego dostępu (szczęściem w przypadku awarii ustrojstwa można pojazd otworzyć i uruchomić klasycznie),
-alufelg 16 (niezbyt typowy rozmiar ogumienia, a więc jego wysoka cena, brak takich wielosezonówek i konieczność zakupu kompletnych kół 15 z oponami zimowymi),
-fabrycznej nawigacji,
-klimy automatycznej na rzecz manualnej,
-przyciemnianych szyb.
Z zastrzeżeniami jestem skłonny zaakceptować m.in. elektrykę szyb (nie rażą mnie korbki, cenię sobie prostotę i niezawodność, szczęściem szyba kierowcy działa w trybie "auto" w obie strony , rozwiązanie z pozoru oczywiste, ale nie jest takim u wielu innych producentów), tempomat czy elektrycznie składane lusterka.
A teraz o tym, co zdecydowało o wyborze:
-solidny wolnossący benzynowy silnik 1,6/110KM
-wygodna i wysoka pozycja za kierownicą,
-obszerna (długie siedzisko) tylna kanapa (istotne , bo pasażer zwykle tam jeżdżący jest niezwykle marudny),
-wysoka funkcjonalność i możliwość aranżacji wnętrza - przesuwana (dogodnie również od strony bagażnika)kanapa tylna pozwala wybierać między przewozem tam koszykarzy - bagażnik jak w przeciętnym B, osób o wymiarach standardowych- bagażnik jak w kompakcie lub małych dzieci- przedział bagażowy przekracza wtedy (podobno) 400l,ze względu na wysokie umieszczenie przednich foteli łatwo i wygodnie można pod nie wsunąć nogi ,co sprawia, że dłuższa podróż staje się wygodniejsza,
-dzęki wysokiemu, pudełkowatemu nadwoziu i prawie pionowej tylnej ścianie można metodą "na Rumuna" przewieźć całkiem sporo,
-dobre warunki gwarancji - prawie brak wykluczeń (choć niestety to już nie ten Nissan co kiedyś, obawiam się, że Francuzi sporo w nim spartaczyli).
Samochód zawita niebawem w AwC