Co prawda miałem tylko dziewięć lat, gdy kończyła się era Escorta, a zaczynała nowa jakość w Fordzie. Ale doskonale pamiętam jak bardzo podniecone było środowisko motoryzacyjne w 1998 roku. Nigdy wcześniej tak rewolucyjne zapowiedzi nie były aż tak blisko pełnej realizacji. Ford spełnił obietnice co do następcy Escorta z nawiązką.

Pierwszy Focus szokował na każdym kroku. Miał niepospolite kształty nadwozia, maskę zamykaną kluczykiem (co nie znaczy, że to rozwiązanie jest dobre), niekonwencjonalny kokpit (który mimo awangardowych kształtów był bardzo ergonomiczny) i znakomity układ jezdny. Focus się starzał, a konkurenci nadal nie mogli dogonić jego własności jezdnych, o których zaczęto pisać już peany. Drobny lifting z 2001 r. niczego nie popsuł - trochę podretuszowano szczegóły i poprawiono mechanikę.

Drugi Focus pojawił się w 2005 r. i niestety był stworzony według filozofii ludzi z Wolfsburga, a nie z Kolonii. Wybrano drogę ewolucji, a nie rewolucji - auto było w swych założeniach stylistycznych podobne do poprzednika, ale brakowało mu już świeżości. Lifting z 2008 r. upodobnił go do filozofii Kinetic Design, ale mimo znakomitych własności jezdnych, Focus II już nie mógł mocno walczyć z konkurentami tak, jak walczył poprzednik.

Obecnie trwają w Detroit targi motoryzacyjne, na których Ford pokazał trzecią odsłonę Focusa. Według mnie, firma jest bardzo zdesperowana - nadwozie jest odważne, nawet za bardzo. Przesada tkwi w tym, że żaden z elementów nie jest spójny; ot - Focus III prezentuje się jakby to była marna wizualizacja komputerowa.... Wnętrze jest lepsze od karoserii, ale też przekombinowane.... Oby wersja na Europę była znośniejsza..