Wielu ludzi pyta się, dlaczego właśnie ten samochód jest jednym z moich największych motoryzacyjnych marzeń. Odpowiadam zawsze w ten sam, banalny zresztą, sposób - do Cinquecento żywię ogromny sentyment, było to pierwsze auto w mojej rodzinie, którym zjeździliśmy kawał naszego kochanego kraju. Od tego auta zaczęło się też moje zainteresowanie PRL-em, najpierw tym transformacyjnym (kto pamięta to medialne zamieszanie wokół Iksa, wreszcie jego premierę 16 grudnia 1991 roku w Victorii?), później całym, wreszcie muzyką lat 80, głównie zespołem "Kombi". Mogę powiedzieć, że jest to auto, które ukształtowało moje pasje, zainteresowania, wreszcie - moje ja. Poza tym, Cinquecento odgrało ogromną, historyczną rolę w motoryzacyjnej ewolucji naszego kraju. Był to samochód, który miał się stać symbolem nowoczesnej PRL, ale chichot historii sprawił, że prlowska inwestycja stała się symbolem III RP. Osobiście dziwi mnie fakt, że do udziału w Złombolu dopuszcza się Polonezy Caro, a nie dopuszcza się FSM-ów Cinquecento - jest to dla mnie szczyt hipokryzji.

Wielokrotnie byłem bliski zakupu, niestety wiadomo że życie to jest jeden wielki cud na kiju i rzuca nam kłody pod nogi powodujące, że z realizacją marzenia trzeba się wstrzymać. Później, na osiemnaste urodziny dostałem Golfa II, którego z miejsca także polubiłem. Mam jednak nadzieję, do mojego garażu dołączy czarny albo czerwony FSM .