Ciekawa sprawa o tyle, że silnik w tym aucie nie jest konstrukcją Hondy, a pochodzi ze stajni Isuzu. Mimo to udało mu się nadać typowy dla tych japońskich aut charakter. Tzn słaby z dołu, mocny na górze. Potęguje to jeszcze bardziej turbodziura i zestrojenie skrzyni biegów. Jedynka i dwójka są długie a silnik na dole słaby wobec czego próby szybkiego ruszenia bez palenia sprzęgła mogą się skończyć przegraną z przegubowym Ikarusem. Silnik budzi się od 2000rpm, jak załączy się w pełni turbina, dostaje niesamowitego kopa (jak na 100KM oczywiście) i dopiero zaczyna się radocha. Turbina jest mała, więc ma małą bezwładność, co skutkuje natychmiastowym przyspieszeniem na wyższych obrotach. Nie warto kręcić powyżej 4000rpm.

Ogólne wrażenie jest takie, że po mieście jeździ się średnio, natomiast w trasie to poezja. Silnik elastyczny i od 100km/h można powoli zapominać o potrzebie redukcji biegu. W ogóle na 3 i 4 ma niezłe odejście. Śmiem twierdzić że elastycznością subiektywnie nie ustępuje Alfie 156 2.4jtd. Te 100KM w dieslu daje przyjemność z jazdy, czego nie miałem np. w Toyocie Auris 1.4 VVTi / 97KM. Niby niewielka różnica ale Auris zawsze jechał, jakby ciągną pług za sobą i był niesamowicie wołowaty, a tu jest lekkość.

Silnik nadrabia niektóre mankamenty spalaniem. 6,2 l przy dużym udziale korków w Warszawie i szybkiej jazdy w trasie.