Ostatnimi czasy Fiaciorek zaczął wykazywać tendencje do dziwnego zachowania na rozgrzanym i zimnym silniku.
Oto tendencje:

1) Nie zbyt równomierna praca silnika na paliwie podstawowym czyli PB oraz alternatywnym czyli LPG.
2) Po rozgrzaniu się silnika, nie można było ruszyć bez szarpnięcia jadąc na BP (na LPG dało się jechać bez problemu).
3) Podwyższone spalanie zarówno benzyny jak i gazu do granic 15 LPG i około 13 PB.

Jako że jestem elektronikiem to pierwsze podejrzenie padło na instalacje elektryczną (jak się później okazało, słusznie). Podstawą wiedzy dla mnie jest literatura, czyli książka serwisowa do UNO. Po przeczytaniu kilku stron książeczki zacząłem od szukania przerwy w obwodach idących od sterownika wtrysku, po czym doszedłem że nie mam "odpowiedzi" na przewodach z czujnika znajdującego się w tyle kolektora ssącego. Po zmierzeniu czujnika omomierzem otrzymałem odpowiedź na omomierzu w postaci przerwy w obwodzie (nie zależnie od temperatury silnika). Idąc na matematyczne skróty, stwierdziłem że skoro sygnał jest zerowy, to może oznaczać zimny silnik i dawka paliwa jest tak duża, że nie pozwala to na normalną jazdę (stąd zawyżone spalanie i problemy z jazdą na rozgrzanym silniku). Więc wprowadziłem dane na gorący silnik, robiąc (chwilowo- bo do czasu zakupu czujnika) chamską zworkę, z drutu miedzianego, na wtyczce do czujnika.

Wyniki po założeniu zwory:

1) Małe problemy z uruchomieniem zimnego silnika (trzeba dłużej kręcić rozrusznikiem).
2) Początkowo niskie obroty silnika- po jakiejś minucie ustępuje objaw.
3) Samochód na rozgrzanym silniku pracuje równo, nie szarpie i można spokojnie jeździć- bez nerwów.
4) Spalanie silnika spadło na LPG do około 10l na 100km. to bagatela 5 litrów mniej.

Tak więc zostało mi czekać na nowy czujnik i go wymienić.