Do tej pory jeździłem wysłużoną Skodą Fabią I 1,2 + LPG, więc gdy przejechanie 250-300 km kosztowało mnie 60-75 zł za zbiornik gazu, temat eco-jazdy był dla mnie tylko ciekawostką na TVN Turbo

Postanowiłem sprawdzić czy będę potrafił pojeździć trochę w stylu "eco", nie dla samej ekologi, a raczej dla spalania, bo jak za każdym razem pomyślę o filtrze cząstek stałych w moim samochodzie to mam ochotę zasadzić siarczystego kopa w (_|_) każdemu kto powie że jest ekologiem

Po pierwszym tysiącu kilometrów kontrolka średniego spalania pokazywała wcale nie mało - 7,4 l /100km - zważywszy że była w tym trasa do Zakopanego i z powrotem, to wynik chyba słaby?

Wiadomo, ekscytacja zrobiła swoje, sprawdzanie osiągów też. Teraz od 3 dni zaopatrzyłem się w wiedzę o eco-jeździe wyniesioną z google i staram się stosować.

Prawdę mówiąc, jest to dla mnie cholernie trudne! Do jeżdżenia "na biegu" i hamowania silnikiem od zawsze byłem przyzwyczajony i nie było to nic nowego, tak już bardzo ciężko mi się przyzwyczaić, do darowania sobie wyprzedzenia melepetki na drodze, nawet wiedząc że 20 metrów dalej i tak pali się czerwone światło.

Gaszenie silnika przy postoju dłuższym niż 30s? Może i daje jakieś rezultaty, ale dopóki na wszystkich sygnalizatorach nie będzie odliczania, jest to trochę bez sensu... I czy w tym pośpiechu z oszczędzaniem paliwa nikt czasem nie zapomniał że zmniejszamy tym zachowaniem żywotność akumulatora? Nie zapominając że recycling akumulatorów jest bardziej szkodliwy dla środowiska niż spaliny...

Na ostatni dodatek, jazda eco nie koniecznie może być dobra dla silnika, szczególnie silnika z filtrem cząstek stałych, no bo jakim cudem jeżdżąc eco, uda nam się przepalić filtr? Gdzieś czytałem do tego, że można sobie w ten sposób zatrzeć łopatki turbiny, ale nie jestem przekonany co do prawdziwości tego stwierdzenia.

Na tą chwilę, udało mi się zbić średnią do 7,2 l i niżej zejść nie chce, może strzeliła focha? ...