Mój, pierwszy i własny...
Tak stary jak ja... to pewnie dlatego tak dobrze dogadujemy się w trasie

23.08.2010
Musiałem się pożegnać z moim Przyjacielem. Palił od tyknięcia do samego końca, ale sypiące się zawieszenie, maska do wymiany, zbity reflektor i rozbita chłodnica po bliskim spotkaniu z sarną na wakacjach, sypiąca się skrzynia biegów (5ty bieg nie trzymał się na swoim miejscu), dziwna astmatyczna zadyszka na niższych biegach w okolicach 2500-3500 obrotów przechyliły szalę. Bez żadnego marudzenia dał się wyklepać na parkingu za pomocą kawałka drewienka, woził mnie jeszcze dwa tygodnie, przejechał zapakowany po dach 400km i wyzionął ducha na parkingu przed domem.

Będę o nim zawsze pamiętać.