Droga do... No właśnie, gdzie? W tym roku nie będzie tradycyjnego wpisu z wyprawy do Włoch, no może z małym wyjątkiem w postaci krótkiej wizyty we włoskim Trieste ale o tym później. Jako, że polubiłem Włochy i jeżdżę tam już od kilku lat to dość sceptyczne miałem podejście do pomysłu zmiany. No ale, że trzeba w końcu zobaczyć coś nowego to zaryzykowałem i zgodziłem się na spędzenie urlopu w innym miejscu. Padło na Chorwację z uwagi, że większość moich znajomych już tam była i gorąco mnie namawiali do takiej wyprawy twierdząc, że nie będę żałował. No i jak na razie nie żałuję ale aby to opisać przyjdzie czas później gdyż ten wpis będzie traktował jedynie o drodze do Chorwacji, bo ciężko wszystko opisać za jednym razem pomieścić w pojedynczym wpisie.

Tak więc wyruszyliśmy 27 maja ok. godziny 16-tej z Piaseczna. Chcieliśmy pozwiedzać więc trasę zaplanowaliśmy z noclegiem tak aby pierwszego dnia pojechać jak najdalej się da, a następnie drugiego dnia zacząć zwiedzanie. Spaliśmy w Czeskim Milkulovie na granicy z Austrią. Nocleg niedrogi w granicach 75 Euro za 4 osoby w dwóch pokojach oraz bardzo kameralnym zabytkowym lokalu (jest na fotce). Dotarliśmy tam około 22-ej.

Następnie z samego rana zwiedziliśmy Mikulov i pojechaliśmy w dalszą drogę. Austrię i Wiedeń już znamy więc tam się nie zatrzymywaliśmy. Pierwszym celem był Maribor w Słowenii, który przywitał nas deszczem. Po około 2 godzinnym zwiedzaniu wyruszyliśmy do stolicy Słowenii - Ljubljana'y gdzie podobnie spędziliśmy około dwóch godzin. Początkowo miasto nie zachęcało swym widokiem do zwiedzania, bo wyglądało trochę jak Warszawa około 1995 r. Taki postkomunistyczny gniot ale to się zmieniło po ujrzeniu starówki. Naprawdę warto się zatrzymać będąc przejazdem w okolicy, zjechać na chwilę z autostrady i ją obejrzeć.

Kolejnym przystankiem był Trieste jak już wcześniej wspomniałem gdyż nie mogłem sobie odmówić odwiedzenia Włoch przejeżdżając w niedużej odległości. Sam wjazd do Triestu już potwierdził, że było warto. Zjeżdża się z wysokiego wzniesienia i miasto oraz zatokę widać z góry jak na dłoni. Piękny widok (jest na jednej fotce). Tutaj też spędziliśmy ok. 2 godzin na chodzeniu po najciekawszych miejscach.

Po wyruszeniu z Trieste już bez dalszych przystanków wyruszyliśmy do Chorwacji, czyli znów wróciliśmy do Słowenii, a następnie przekraczając kolejną granicę znaleźliśmy się w docelowej Chorwacji. Jesteśmy obecnie w okolicy Tar'u i miasta Poreć.

Kilka szczegółów odnośnie trasy:

- do tej pory przejechałem ok. 1500km przy średnim spalaniu ok. 7L/100km co jak na Francę i moją ciężką nogę jest wynikiem lepiej niż zadowalającym. Ostrzegano nas aby trzymać się przepisów, bo w Słowenii i Chorwacji Policja jest nieubłagana. O czepliwych Czechach to już chyba wiedzą wszyscy więc tu nie ma zdziwienia. Może my tak jak oni (kamizelki, żarówki itd.) za radą Jeremy'ego Clarksona w przypadku Francji powinniśmy wprowadzić obowiązek np. posiadania w aucie kilograma cebuli i bezwzględnie karać każdego "pepiczka" maksymalnym mandatem, który nie będzie jej posiadał zaraz po przekroczeniu polskiego granicy

- ceny paliw różne (polskie znacie ok. 5.50 PLN), Austria to ok. 1.59 do 1.64 Euro za litr Pb95 ale tu należy dodać, że Austriackie paliwo jest najlepsze jakościowo i warto tam się zatankować. W Słowenii ceny podobne do Austriackich, a tradycyjnie najdrożej jest we Włoszech, bo i ok. 1.82 Euro za litr udało mi się zaobserwować. W Czechach nie pamiętam, bo tam nie tankowałem gdyż po wizycie na ostatniej stacji Orlenu w okolicach A1 bak miałem pełny, a Czechy są tak "ogromne", że nie ma jak tego u nich wyjeździć Tak na marginesie to przejechałem już nowym - słynnym mostem w Mszanie, otwartym w poprzednią sobotę. Nie wiem o co było tyle szumu, bo most nie wyróżnia się niczym szczególnym poza pedalskim, lilowym kolorem lin stalowych, na których jest zwieszony.

To na dzisiaj tyle. Na razie jeździmy, zwiedzamy i wypoczywamy przyjmując za założenie, że między kolejnymi wycieczkami robimy minimum jeden dzień przerwy na leniuchowanie, kąpiele w słońcu (brrrr) morzu i basenach, których są dwa rodzaje (poza różnicami w wielkościach), jedne są ze słoną wodą morską, a inne, przeważnie te mniejsze dla dzieci z wodą słodką. Następne relacje wkrótce.