jechałem na giełdę samochodową z zamiarem kupna mazdy 323F IVg za jakieś 2,500tyś. na miejscu zacząłem się rozglądać, i widzę moją prelude to było jak grom z jasnego nieba podszedłem więc zobaczyć cene (7500), i myślę sobie kurde tyle to ja mam na fure, opłaty i ubezpieczenie:/ no ale co pooglądałem, ponegocjowałem i do 7000 zszedłem bez problemu po półgodziny było już 6500 ale tu cena się zatrzymała to i tak była juz cena promocyjna, a gościu zszedł tak nisko, bo pilnie kasy potrzebował. pomyślałem ze to koniec i poszedłem dalej, niestety, albo raczej na szczęście już nic nie przyciągnęło mojej uwagi. po 2h poszukiwań straciłem zapał i skierowałem się do wyjścia z myślą "może za tydzień". ale wracałem jakieś 3 rzędy aut od pralki więc jeszcze ostatni raz na nią spojrzałem i zobaczyłem...
zobaczyłem jak gościu do mnie macha i woła: "proszę pana! proszę pana! niech pan poczeka, chyba się dogadamy". ja ze zdziwieniem popatrzyłem na niego no ale wyraźnie uradowany do niego poszedłem, a on do mnie: "chyba się dogadamy, dzwoniła do mnie żona i mnie nakrzyczała że nie sprzedałem, jak miałem kupca" wiec spuścił mi do 6k i się stało gość fure naprawdę kochał i o nią dbał, a jak składał podpis na umowie to aż mu się łza w oku zakręciła
więc powiedzcie szczęście, czy przeznaczenie?