Nie mogłem na to patrzeć. Zwyczajnie, po ludzku, moje poczucie estetyki nie pozwalało mi z czystym sumieniem otworzyć bagażnika. Na domiar złego, mija niemal rok odkąd jeździmy razem, a tam obraz nędzy i rozpaczy. Oględziny tej części nadwozia nasuwają mi dwa scenariusze, oba niezbyt optymistyczne:
1. autem jeździł nowobogacki Niemiec, który kradł drzewo sosnowe z lasu
lub
2. co gorsza, auto z impetem wpadło w sosnowy las, pozostawiając swoją bezwypadkową historię gdzieś w zakamarkach pamięci nowobogackiego Niemca z nazwiskiem o żydowskim brzmieniu.
Pies jeden wie co tam się wydarzyło, ale pod siedziskiem kanapy i w bagażniku kory sosnowej tyle co w lesie. Tak czy inaczej, obicie kanapy od strony bagażnika wisiało na swoim miejscu już resztkami sił.

2 kroki:
1. Praktiker i zakup kleju "tesa" 300ml - 31 srebrników
2. 20 minut całkiem przyjemnej pracy

Efekt? No widać gołym okiem. Gdybym jeszcze uporządkował bagażnik - byłoby całkiem miło, ale to zostawię na następny wpis... żartuję.

Wpis dla potomnych, gdybyście mieli wątpliwości lub chcieli koniecznie odwiedzić tapicera - polecam własnoręcznie. Satysfakcja - to jest to czego dawno nie czułem.

Powoli zabieram się za zreperowanie fotela kierowcy, bo siedzisko wyraźnie się zmęczyło. Być może to będzie następny wpis