„Auto jeździ i mogło by pewnie jeszcze długo jeździć bez żadnego wkładu finansowego, ale lubię jak wszystko gra do końca”. Tak pisałem w jednym z wcześniejszych wpisów, a teraz w dalszym ciągu próbuję to realizować. Jak to mówią, jak szukasz, zawsze coś znajdziesz, tak samo było i w tym przypadku. Jeżdżąc miałem wrażenie, że auto leciutko ściąga w lewo, nie było co się zastanawiać, znalazłem stację diagnostyczną z dobrym sprzętem i reputacją i w drogę na sprawdzenie zbieżności. Podczas badania okazało się, że mam lekki luz na prawej końcówce układu kierowniczego, ustawianie trzeba było przerwać i usunąć usterkę. Umówiłem się na wizytę do znajomego warsztatu, zleciłem wymianę po całości - czyli prawą i lewą końcówkę, a przy okazji jeszcze parę innych rzeczy zostało naprawione:
- prawe światło przeciwmgielne (uszkodzony przewód w wiązce) - regeneracja alternatora (wymiana sprzęgieł-ka, łożysk, szczotko-trzymacza, szczotek) - wymiana dwu pasków klinowych - klejenie przedniego zderzaka – dolny wlot powietrza lekko pęknięty - malowanie: maski – trzy odpryski po kamykach, tylnego zderzaka – porysowany i kawałka tylnej klapy – małe wgniecenie pod tylną wycieraczką.
Niestety moje zapędy nie były tanie, choć warsztat znajomy. Zostawiłem tam 1650 PLN, a przecież trzeba było jeszcze zrobić zbieżność. Wróciłem do tej samej stacji diagnostycznej, gdzie wcześniej zostawiłem 20 PLN za sprawdzenie, a teraz przyszło mi zostawić kolejne 180 PLN. Super - kolejne rzeczy z głowy, choć może nie do końca, podczas badania diagnostycznego wyszło jeszcze, że lewy drążek stabilizatora ma luz, w środę jadę na wymianę obu.
Szkoda, że to nie koniec – mam nowe spostrzeżenia, a przez co i nowe plany poprawiania dobrego, no może prawie dobrego.
A na końcu fotka komisji, która wszystko będzie sprawdzać latem na corocznym spocie.