Z uporem maniaka starałem się wraz z moim kolegą, który jest mi jak rodzony brat, Dominikiem (Dominik4x4) postawić starego przyjaciela na nogi. W trakcie wszystkich operacji wykonanych na jego ciele mogę z ręką na sercu powiedzieć, że został zrobiony kawał dobrej roboty.

Uno otrzymało kawałki świeżej, wyprofilowanej własnoręcznie przeze mnie podłogi, kawałek podszybia, nowe przednie hamulce, nowy lewy błotnik i parę ta innych dupereli takich jak klocki hamulcowe i płyn dot4, jak również "nowe" z odzysku, ale w dobrym stanie, wodziki skrzyni biegów. Do nowości trzeba zaliczyć też nowe świeżutkie maty wygłuszające (stare spłynęły wraz z ogniem palnika)oraz nowiuteńkie filce na podłogę. Nie wiem co bym zrobił gdyby nie Dominik.

Spawacz, który go spawał (bo to jak na razie jedyna rzecz, której nie potrafię robić przy nim- czyli spawanie) zrobił to co należy i jak należy. Nowo wyprofilowane elementy z blachy (2 razy grubszej niż fabryczna) wstawił w miejsca, które uprzednio zostały wypalone. Wszystko to zostało przez naszą 2 osobową ekipę ( Ja i Dominik) pomalowane poskładane i doprowadzone do stanu używalności. Długo by pisać ile to nowych rzeczy trzeba się było nauczyć i jakie sprawy wziąć we własne ręce, ale najważniejszy jest efekt. Stary przyjaciel wciąż żyje i ma się całkiem nie źle.

Chciałbym z tego miejsca podziękować wszystkim, którzy mi pomogli w jakikolwiek sposób. W tym najbardziej Dominikowi za szczególnie poświęcony czas i jego ojcu za użyczenie hali, spawaczowi, który się zgodził podjąć tak parszywej roboty, oraz wszystkim, którzy uważali że warto i podtrzymywali mnie na duchu.

Jeśli czas pozwoli to nakręcę o nim filmik ze starym przyjacielem w roli głównej.