[wpis z odzysku]



No i stało się! 15 lat za kółkiem i pierwszy mandat oraz punkty.



Jechałem sobie trasą Grójec - Piaseczno prowadząc z żonką przemiłą dyskusję zauważyłem na przy dróżce znak oznajmujący początek terenu zabudowanego. A więc zgodnie z przepisami zwolniłem do 120km/h i jadę Lalunią przez jakąś niewielką wioseczkę nie podejrzewając tego co za chwilę mnie spotka. Zbliżając się nieubłaganie i z wolna do zakrętu moje receptory zarejestrowały obraz zakrętu wysyłając sygnał do jednostki przetwarzania informacji. Jednostka zakwalifikowała zakręt do średnio-trudnych i wydała polecenie stopie aby ta nacisnęła na hamulec do osiągnięcia bezpiecznego poziomu 80km/h. Jakież było zdziwienie jednostki przetwarzania informacji gdy na wyjściu z tegoż zakrętu receptory przetwarzania obrazu zarejestrowały machający biało czerwony lizak pana w zielonym kubraku w wieku wykluczającym konsumpcję lizaków. Szybki impuls do prawej stopy nakazujący wciśnięcie hamulca aż do zatrzymania pojazdu. Po podejściu do radiowozu marki "kiła" receptory słuchu zarejestrowały prośbę o udostępnienie posiadanych dokumentów co skrzętnie i posłusznie prawa dłoń uczyniła. Następnie rozległo się przekorne i ironiczne pytanie:
- Panie Marcinie, a gdzie tak Pan z-a-p-i-e-r-d-a-l-a w ten piękny niedzielny poranek?
Ja widząc uśmiech i przekorę w głosie funkcjonariusza odzianego również w zielony kubraczek jak amator lizaków odzywam się w te słowa:
- Panie aspirancie przyznaję szczerze, że hamowałem bo był zakręt.
na to zielony:
- To spóźnione hamowanie będzie Pana kosztowało 4 punkty i 200pln.
- Zawsze to lepiej niż 600pln i 10 punktów odparłem z przekąsem.
Pan "zielony" nie tracąc humoru zaproponował obniżenie kary finansowej do 100pln mając na uwadze mój (co dziwne) dobry humor i dowcipne odpowiedzi. Zadał jeszcze pytanie czy posiadam już jakieś punkty, na które odpowiedziałem, że nie i oświadczyłem, że to mój debiut na występach w policyjnych statystykach. Pan był zaskoczony jak uchowałem się 15 lat bez punktów na co odparłem, że po prostu do tej byłem taki sprytny w unikaniu jak oni w łapaniu. Na odchodne zadał mi pytanie czy w aucie to moją żona, ja potwierdziłem. A On na to:
- No to teraz się pewnie Panu oberwie za ten bilet ode mnie bo do kina na niego Pan żony nie zabierze.
- Nie no proszę Pana, proszę nie żartować. To żona się za chwilę ochrzanu nasłuch.
- A czemuż to?
- Bo mnie zagadała, rozkojarzyłem się, straciłem czujność i mnie złapaliście. Ktoś w końcu musi być winny, a skoro ja nie jestem pozostaje tylko jedna osoba w aucie

Wtedy grzecznie się pożegnaliśmy i ruszyłem w dalszą drogę do domku z ciężarem na sercu, że już nie będę mógł śmiać się z kolegów z pracy, że lamersko dają się łapać i kolekcjonują punkty.