Wielu mogłoby się dziwić, że perłowoczarny Civic musiał długo zaczekać na swój pierwszy portalowy raport. Tymczasem z okazji powrotu weny na Ziemię oto on, tutaj i teraz.

I.
Pierwsze wrażenie jest takie, że auto wprost zachęca do dłuższych podróży. Przednie fotele w Civicu IX dopracowano maksymalnie - nie wywołują bólu pleców po więcej niż trzech godzinach jazdy. Dlatego ponad pięć tysięcy przejechanych kilometrów budzi nadzieję na roczny przebieg na poziomie 20000. Oby niezawodnych tak jak do tej pory.
Podoba się również sylwetka. Wspomniałem już, że jednobryłowa karoseria dziewiątej generacji Civica jest w świecie kompaktów swoistym jednorożcem - to wymierający gatunek prawie jak minivany. Wymaga i owszem, ekwilibrystyki przy wsiadaniu i wysiadaniu, jednak da się to przeżyć i można polubić. Wolę to niż wysokie nadwozie crossovera, z którym też kilka razy miałem okazję spróbować się podczas urlopu.

II.
Na początku stycznia na ekranie rozbłysła kontrolka, zwana "lampą Aladyna". Ponieważ bańkę oleju na dolewkę przypadkowo rozjechałem kiedyś na podjeździe (gruntowne sprzątanie wnętrza, pranie foteli i suszenie aż do późnej nocy!), żaden zapas nie jeździł w bagażniku. Czym prędzej zatem do zaprzyjaźnionego warsztatu i dolanie za 10 zł. brakującej "mniej niż ćwiartki" 10W30. Poziom był bliski minimum, ale jeszcze go nie osiągnął na bagnecie. Pamiętam uwagę Piotra R. Frankowskiego: "Silnik, który nie zużywa oleju, jest dla mnie zawsze troszkę podejrzany" . Niech mu zatem będzie, w końcu VTEC Hondy ma zmienne fazy rozrządu i więcej koni .

Druga operacja dotyczyła wymiany pękniętego mieszka ze skóry, którą trudno nazwać skórą w sposób inny niż mało cenzuralny. Poszukując w internecie natknąłem się na ofertę lekko używanego kompletu z gałką i obudową tunelu za mniej niż trzysta peso. A ponieważ i "kulka" na drążku poobłaziła z farby i odgniotła się, zamówienie zostało zrealizowane. Dodam, że kusiła mnie przez moment aluminiowa gałka z... Type-R - pięknej Hondy, którą właściciel rozbił po niespełna roku. Po namyśle jednak wolę zachować auto w stanie oryginalnym, kropka.
Plan był taki, aby umówić się w warsztacie Znajomych na przeszczep. Nie byłbym jednak sobą, gdybym nie znalazł w sieci filmiku pokazującego całą operację. A ponieważ natknąłem się w domu na pędzelek do czyszczenia zakamarków kokpitu z przeciwsobną końcówką w formie plastikowej łopatki, więc do czynności zabrałem się sam .
Jak niepoprawny ryzykant odpiąłem spinki i maskownicę pod kierownicą (1), odkręciłem śrubę trzymającą pomocniczo boczną osłonę tunelu oraz wyjąłem osłonę ze spinek (2), a następnie podważyłem półokrągłą obudowę skrzyni trzymającą się na czterech spinkach (3). Zostało jeszcze zdjąć trzymający się na dwóch spinkach mieszek - zsunąć go w dół od gałki (4), a następnie odkręcić gałkę (5).
Wbrew pozorom wynikającym z opisu wszystko było łatwe i niczego nie popsułem. To się nazywa być nieco starszym milenialsem .

Post scriptum 1. - pękanie skóry mieszka okazuje się być tak nagminne, że znają go niemal wszyscy właściciele Civiców IX z pierwszych lat produkcji. Rekordziści wymieniali go na gwarancji
P.S. 2: wyjęta część nie będzie wyrzucona ani nie pójdzie na sprzedaż - plan jest taki, żeby uszyć mieszek z lepszej skóry . "Nowsza" skórka wcale nie wywołuje mojego zaufania , ale nie jest dziurawa: bynajmniej...

Do następnego