No i teraz jest dylemat i sytuacja bez precedensu. Zostałem bez auta. Oczywiście, jest ich pełno skitranych po garażach ale wszystkie to starocie i żadnego nie będę ciorać na co dzień w zimie.

Zawsze miałem ich nadmiar i same mnie znajdywały a teraz muszę po raz pierwszy od kilku lat szukać i wykazać się inicjatywą.

Mam z tym niemały problem bo jak to stwierdziła znajoma „przewróciło mi się w d*pie” i sam nie wiem czego chcę. I to prawda.

Mam rozstrzał od starego grzmota w stylu Seicento, byle przejechało zimę. Żeby nie trzeba dbać i czyścić. Ale wiem, że tak nie potrafię, zaraz bym zaczął robić, naprawiać i chciał ze zgniłej śliwki zrobić tort owocowy.

Więc może być coś nowszego? Może już docelowe na co dzień na parę lat. Jeśli już ma być współczesne to mam mało modeli na liście. Fajne jest BMW Z4 czy Fiat 124 Spider ale to niepraktyczne. Mógłbym kupić hybrydę bo to genialny napęd, którego jestem fanem ale Auris czy Corolla są porywające jak gotowanie kartofli.

Może coś starszego? Chętnie bym przygarnął Corollę/Carinę z klekotem pod maską z lat 80 ale raz, że niewiele ich zostało w dobrym stanie i szkoda trochę tym jeździć po soli bo zgniją.

Doszedłem do wniosku że auto musi być jakieś. Oczywiście to parametr kompletnie subiektywny.

Kilka lat temu rozważałem jako daily Forda Crown Victorię ale to było zanim nabyłem dinozaura i doszedłem do wniosku, że 5.4 metra na co dzień to poroniony pomysł. Poza tym to sedan a chciałbym mieć coś mniejszego i praktyczniejszego.

Kolejnym głupim pomysłem był równie niepraktyczny Mustang. V8, manual i instalacja do kuchenek. Ale to było zanim zaczęły być masowo kupowane. Teraz mam wrażenie, że widuje je na każdym rogu.

Może Renault 5? Jestem fanem starych, francuskich gratów. W takim aucie nie przeszkadzał by mi brak wyposażenia. Jedynie miło bym widział wspomaganie kierownicy.

Może coś innego? Tragedia. Jestem w kropce.