W sierpniowym wpisie wspominałem o zamyśle zmiany samochodu. U mnie zazwyczaj od planów do czynów długa droga, ale tym razem było inaczej.

Po trzech tygodniach od publikacji tekstu przedstawiono mi ofertę dziesięcioletniego Forda EcoSport z symbolicznym przebiegiem 46 tys. km. Początkowo odrzuciłem tę propozycję ze względu na kontrowersyjną bryłę nadwozia oraz problematyczny i kosztowny w wymianie rozrząd. Jednakże wkrótce miniSUV został przywieziony do Polski, a sprawa znów stała się aktualna. Nie mając nic do stracenia, postanowiłem przeprowadzić weryfikację miejskiego crossovera. Ekspresowe oględziny pojazdu przysporzyły mi wiele materiału do przemyśleń. Z jednej strony niemal salonowy stan samochodu oraz kosmetyczne uszkodzenia karoserii, z drugiej zaś kompletnie nietrafiający w mój gust wygląd auta. Rozdźwięk ten wywołał u mnie duże rozterki decyzyjne.

Gdy, wskutek solidnych rozważań, zacząłem skłaniać się ku jego zakupowi, wyszło na jaw, że we Francji zaginął dowód rejestracyjny, a na podstawie posiadanych dokumentów nie da się go zarejestrować w lokalnym starostwie powiatowym. W tym celu, za pośrednictwem specjalistycznej firmy, należy najpierw zalegalizować pobyć Forda na terenie naszego kraju, by dopiero po uzyskaniu polskich "blach" móc przystąpić do transakcji.

Zdobywając dodatkowe chwile na zastanowienie, niespodziewanie otrzymałem alternatywną opcję. Klient mojego szwagra sprowadził z Niemiec bezwypadkowe Renault Mégane III, które wnet miało przyjechać do jego zakładu na detailing. Słysząc tę zapowiedź, kazałem mu na bieżąco raportować o wszystkim, co wiąże się z pojazdem.

Po kilku dniach ciszy zadzwonił telefon, a w słuchawce rozbrzmiały znane mi głosy. Jednym z nich był importer, który rozpoczął opowiadać o "Renówce". Zaprezentowana przez niego faktografia na tyle mnie zainteresowała, iż z niecierpliwością wyczekiwałem na przyprowadzenie hatchbacka do czyszczenia.

Nazajutrz po zjawieniu się "Megany" zrobiłem jej inspekcję przedzakupową. Mimo bardzo sprzyjających okoliczności (swobodny dostęp do auta, brak nadzoru właściciela, nielimitowany czas), rekonesans był krótki. Emocje towarzyszące oglądaniu samochodu tak mocno mną targały, że nawet padający deszcz nie zdołał schłodzić mej "rozgrzanej" głowy.

Pobieżna kontrola poparta szybką (dosłownie i w przenośni) jazdą testową sprawiła, iż po godzinie zakomunikowałem sprzedającemu chęć nabycia Renault. Ten, w ramach gestu dobrej współpracy, własnym nakładem pieniężnym wykonał serwis klimatyzacji obejmujący uzupełnienie czynnika chłodniczego.

Dwie doby później, 19.10.2025 r. udałem się do podostrowskiej wsi, aby sfinalizować umowę. Podczas przemiłego spotkania, ucięliśmy sobie konkretną pogawędkę o motoryzacji, znajomych oraz kulisach autohandlu. Po zainkasowaniu faktury VAT marża, pośpieszyłem do szwagra, żeby jako prawowity posiadacz nowego nabytku wycofać go z kolejki oczekujących i wrócić nim do domu.

Od tego momentu minął już prawie miesiąc. Na liczniku przybyło pół tysiąca kilometrów, a ja wciąż jestem zauroczony "Renówką". Wprawdzie odkryłem w niej drobne niedoskonałości mechaniczne, ale są one niedokuczliwe. Większość z nich usunę własnoręcznie, minimalnym wkładem finansowym. Do tej pory zdążyłem zmienić olej z filtrami oraz zdezynfekować "klimę". Ponadto kupiłem także ubezpieczenie, przerejestrowałem ją na siebie, a dziś odebrałem z urzędomatu "sztywny" dowód.

Wobec powyższego Astra będzie niebawem wystawiona na sprzedaż. Niemniej zbytnio nie palę się do tego, bo od poprzedniego podsumowania przedłużyłem ważność jej badania technicznego, wykupiłem polisę OC i NNW, podmieniłem uszczelkę korka oleju oraz naprawiłem przebitą oponę zimową. Nota bene, dzięki temu ostatniemu incydentowi miałem okazję pierwszy raz skorzystać z nieużywanego dotąd letniego "Bridgestone'a", wożonego w bagażniku w postaci "zapasówki"!

Zakończenie roku zapowiada się ciekawie, intensywnie i rewolucyjnie. Wierzę w pomyślną realizację moich zamiarów, skutkującą ograniczeniem liczebności parku maszyn przed nadejściem sylwestra.