Zastąpiła wiernego 14-letniego japończyka (Pipidówkę), kupionego jako nowy, który niestety rozpoczął nieubłagany proces biodegradacji blacharskiej. I kwęka mechanicznie.
Z autka ma korzystać na równych prawach także dwoje innych współużytkowników, mających prawa jazdy z 1965 i 1966 roku. Na razie korzysta pani. Z obawą, ale i rosnącym zapałem. Pan się opiera "To jest samochód dla inwalidów".
Chłodnym okiem obserwując ich zwyczaje uznałem, że potrzebna jest automatyczna skrzynia. Skoro nasilają się kłopoty z płynnym wysprzęglaniem i właściwym doborem biegów, to trzeba pomóc. Przy tym każdy automat daje wspaniały handicap w ruchu miejskim, cała uwaga kierowcy może iść na obserwację otoczenia!
Wybór padł na trwałą, niedużą benzynówkę z automatem. Hydraulicznym lub bezstopniowym. Półautomaty, DSG i (turbo)Diesle odpadły na starcie, bo trwałość ograniczona, a państwo jak się spieszą, to lekko iskry krzeszą.
Niestety, risercz wykazał, że nawet 1,2-litrowy benzyniak z hydraulicznym automatem, w autku klasy Toyoty Aygo, na odcinkach dookoła komina i ciut dalej (3-50 km), w cyklu małomiasteczkowo-wiejskim będzie realnie spalać >6,5 l/100 km. Rozczarowanie przy każdym tankowaniu? Nie dziękuję!
Miesiące leciały, budżet rósł i poszukiwania zawęziły się do hybrydowych Yarisów i Hond Jazz. Niestety, ta druga występuje na naszym rynku w śladowych ilościach, najczęściej jako sprowadzane rozbitki. Pod uwagę, z sentymentu był jeszcze paroletni Swift automatik, ale ten w ogóle nie występuje w ogłoszeniach. A jeśli już, to na końcu Polski. Przyjąłem sobie, że nie będę robić wycieczek krajoznawczych z powodu zakupu auta.
Jaki był największy problem przy zakupie? Blokada mentalna pt. "Jak można wydać TYLE kasy na taki MAŁY samochód?! Kiedy wuchta innych świetnych bryk jest do wyboru!"
Sam dla siebie pewnie kupiłbym co innego, ale tu też będę dobrze się bawić. Tylko inaczej Liczyłem na średnie spalanie 5-5,5 l/100 km w prawdziwym życiu. Tymczasem Srebrna Zjawa zanosi się na 4,2-4,8 l/100 km. To miło!