Buenos dias amigos, poraz drugi Tak jak napisałam w poprzednim wpisie , awc zrobiło psikusa i zmusiło do rozdzielenia wpisu na dwie części ( mam nadzieje,że nie na więcej).
A oto przedstawiam kolejne odsłony mojego krótkiego pobytu na Costa del Azahar.

Smutną rzeczą jest to,że przemierzając ponad te 300 km autostradą, zsumowawszy ilość wydanych euro na każdej z bramek - wyłania nam się liczba ponad 100 zł. W cenie dostajemy nie zawsze otwarte stacje benzynowe w godzinach nocnych, w związku z czym nie możemy załatwić swoich potrzeb fizjologicznych,a także dostajemy rozklekotane dystrybutory i jesteśmy zmuszeni prosić w kasie ( o ile taka jest) o wyzerowanie licznika na dystrybutorze :-/ (chociaż ktoś by powiedział ,że w końcu za coś ,tą powierzchnię, się płaci)

Ponadto dostaliśmy informacje ,że rzadko, ale owszem takie zjawiska sie zdarzają na autostradzie, jak akty wandalizmu - obrzucanie auta kamieniami a następnie jego rabowanie. Uważajcie!

Paradoksem Costa del Azahar jest to ,że tam nie dogadamy się po angielsku, nawet z młodymi ludźmi często jest w tej kwestii problem. Dogadać się można najczęściej w łamanym francusko-hiszpańskim lub na migi.Cóż , nie wszystko złote co się świeci!

Buena noche! tyle ode mnie