Tak naprawdę nie wiem co napisać o tym aucie. Mało się po nim spodziewałem i mało w rzeczywistości dawał więc z tej strony patrząc spełnił swoje zadanie. Jeździłem nim ok. 4 miesiące gdy rozbita była moja Corsa D Pijak. Tak długo bo były jakieś perturbacje z ubezpieczycielem Corsy. Chcieli szkodę całkowitą, a leasingodawca się z tym nie zgadzał. Skończyło się to jednak naprawą Corsy i pożegnałem się z Atosem. Auto miało maleńkie kółeczka słabe hamulce, których tarcze odkształcały się gdy na rozgrzanych przejechało się przez kałużę. Trzeba było je przetaczać. Jego straszliwą wadą był rozmiar powierzchni bocznej, która działała jak żagiel. Kiedyś jak wyjechałem na most Poniatowskiego, a wiatr wiał wzdłuż Wisły to autko automatycznie zmieniło pas bez mojego udziału... Zdarzyło mi się to dwa razy. Dobrze, że akurat w obu przypadkach sąsiednie pasy były puste. Głośny niewygodny ale jeździł i szczęśliwy byłem bardzo kiedy odzyskałem już swoją Corsę. Oddałem go bez sentymentów i z całkowitą obojętnością bez jakiejś wzgardy. On po prostu tak jeździ jak i wygląda ;-)

Niestety zachowała mi się tylko jego jedna fotografia z czasu budowy domu i to jeszcze taka gdzie zasłania go po części moja niegdysiejsza imitacja płotu z palet gdyż fotka była robiona na potrzeby udokumentowania budowy, a nie jemu. Ostatnią rzeczą wtedy jaką miałbym ochotę robić to fotografować Atosa. Jaki jest koń każdy widzi. W tym przypadku odpowiedniejsze będzie określenie kucyk ;-)

Zdjęć widzicie więcej ale to jest to samo tylko w jednym przypadku Wam go zbliżyłem. Tak sobie myślę... Może to i dobrze, że zasłania go ta paleta ;-)