Pozwoliłem sobie przekleić artykuł z http://fierglu.blog.interia.pl/?id=1506439. Mógłbym go wprawdzie przeredagować i podać jako swój ale IMO takie działanie nie zmieniłoby faktu, że to nie ja jestem autorem.

Miłej lektury:

"Przez całą historię Alfy Romeo - marka ta triumfowała w kilku kategoriach sportu samochodowego. W tym F1, touring, rajdach i czymś co dziś byśmy nazwali FIA GT. Sukcesy odnosiła jako konstruktor i dostawca silników(głównie pod nazwami Alfa Corse, bądź Autodelta).

W roku 1911- a więc rok po założeniu spółki A.L.F.A. kierowcy Franchini i Ronzoni wystartowali modelem 24HP w Targa Florio. Niestety Alfy do mety nie dojechały. Pierwszy sukces odniósł model A.L.F.A 40-60HP z 6 litrowym, 4 cylindrowym silnikiem, która powstała w 1913 roku. Na metę wyścigu Parma-Poggio Bercato zdobyła 2 miejsce z Nino Franchini za kierownicą.
W 1914 roku Giuseppe Merosi zbudował model ALFA Grand Prix. Była to pierwsza ALFA z silnikiem DOHC, 4 zaworami na cylinder, rozstaw zaworów-90 stopni, do tego 2 świece zapłonowe na cylinder (pierwowzór Twin Sparka). Moc mniejsza niż by się mogło wydawać - 4,5 litrowy silnik osiągał 88KM przy 2950obr/min.

W 1920 roku Giuseppe Campari wygrał na torze Mugello na 40-60HP, a Enzo Ferrari był drugi na Targa Florio w tym samym roku. Potem Giuseppe Campari ponownie wygrał w Mugello. Ugo Sivocci wygrał w 1923 Targa Florio w ALFĘ RL. Antonio Ascari był drugi. Sivocci na swoim bolidzie posiadał czterolistną zieloną koniczynkę na białym tle, co miało dawać wyścigówkom Alfy szczęście.

W 1923 roku Victorio Jano przeszedł z FIATa do Alfa Romeo i dla Alfy tworzył głównie silniki.
W 1925 roku Alfa Romeo wygrała Światową Kwalifikację Konstruktorów wygrywając 2 z 4 wyścigów w Spa i na torze Monza. Zwycięskim samochodem była Alfa P2, zaprojektowana została przez Victorio Jano. Zastosowano tam silnik - rzędową ósemkę, z dwoma połączonymi blokami silnika, do tego dwuwirnikowy kompresor, 2 gaźniki Memini. Pojemność 1987ccm. W roku 1925 osiągał moc 155KM przy 5 500obr/min. Do tego 4 biegowa skrzynia biegów i masa 614kg.

W 1930 roku Tazio Nuvolari zwyciężył w Mille Miglia jadąc Alfą Romeo 6C 1750. O tym wyścigu było głośno, bo Nuvolari wyprzedził Achille Varziego w Maserati na zgaszonych światłach w nocy. Od 1930 do 1936 w Targa Florio wygrywała zresztą tylko Alfa Romeo - na tamte czasy to był sukces równorzędny do Lancii Delta HF Integrale. W Mille Miglia Alfa Romeo zwyciężała od 1928 roku do 38 z wyłączeniem 31- gdzie wygrał bodajże Mercedes. Alfa Romeo 8C 2300 wygrywała wyścigi Le Mans między 1931 a 1934.

W 1932 roku Jano zaprojektował model P3, który wygrał już w debiucie z Tazio Nuvolari za kierownicą na GP Włoch. Rok później Alfa Corse skończyła działalnosć. A samochody przeznaczone do wyścigów zostały oddane Enzo Ferrari który założył własną stajnię wyścigową - Scuderia Ferrari. Model P3 wygrał 6 z 11 wyścigów, a Alfa Romeo-Scuderia zajęła 2 miejscie w klasyfikacji.

W 1934 roku Louis Chiron wygrał GP Francji na Alfie P3, niestety pozostałe 4 zdominowała "Srebrna Strzała" (Mercedes/Auto Union). P3 Wygrała 18 z 35 Grand Prix. W 1935 roku doszło do najbardziej legendarnej wygranej przez Alfę Romeo. Skojarzcie sobie sytuacje polityczną w Niemczech w tymże roku i że wyścig odbywał się na torze...Nurburgring. Mimo, że Hitler siedząc na trybunach oczekiwał zwycięstwa auta niemieckiego "Silver Arrows"(Srebrna Strzała to wspólny wymysł inżynierów Mercedesa-Benza i Auto Uniona) to Tazio Nuvolarri go zaskoczył mijając metę pierwszy w Alfie Romeo P3. W 1935 roku Alfa wygrała 16 razy. Tak więc w latach 30-tych XX wieku Alfa Romeo przeżywała złoty okres w swojej historii.

Alfa Romeo w F1

Po II wojnie światowej Alfa już nie przywiązywała takiej uwagi do dominowania w motoryzacyjnym światku. Zresztą większość producentów z tamtego okresu budziło się z krzykiem kiedy przyśnił im się dźwięk Alfowskiej R8. Po odbudowaniu fabryk w 1950 roku zorganizowano pierwsze wyścigi F1. Nino Farina wygrał turniej na Alfie Romeo 158 z silnikiem R8 na kompresji mechanicznej. Jeśli ktoś twierdzi, że to tylko przypadek to w 1951 Juan Miguel Fangio znowu wygrał całą stawkę na Alfie. Tym razem 159 - czyli rozwinięciu technicznym Alfy 158. Silnik 1.5 o ośmiu cylindrach rozwijał moc 420KM, a spalanie wynosiło od 125 do 175 litrów benzyny na 100km. W 1952 roku Alfa wycofała się z F1 jako konstruktor. Wszystko przez włoski rząd, który stwierdził, że projektowanie nowych bolidów jest po prostu za drogie. Także więc 2 sezony dominacji w 1950 i 1951 roku było spowodowane zaawansowaniem konstrukcji przedwojennej. W końcu bloki silnika opracowane były przez Vittorio Jano.

Alfa Romeo jednak wróciła, ale już jako dostawca silników w 1960 roku. 4-cylindrowych silników z AR używał zespół LDS w Mk1 i Mk2, używane były też przez Coopera. W roku 1970 Alfa stworzyła silnik V8 bazujący na tym znanym z Alfy Tipo 33. Zastosował go McLaren. W 1976 roku Barbham podpisał umowę z Alfą Romeo na silniki 12 cylindrowe w układzie bokser stworzone przez Carlo Chiti. Silniki te spokojnie osiągały 510KM. Były one swojego czasu najmocniejsze - jednak wszyscy wiemy, że jeśli jest moc to ekonomia nie istnieje. Właśnie przez to trzeba było stosować przeszło 200-litrowe zbiorniki paliwa w bolidzie BT46B. Ostatecznie bolid ten wygrał 2 wyścigi. W 1978 roku najważniejsza już była aerodynamika, a szerokie silniki nie były już mile widziane. Więc Alfa wyprodukowała silnik V12 w 3 miesiące. Jednak silniki te były bardzo niepewne przez niewydolny układ zasilania.

W 1979 roku po interwencji samego Chiti, Alfa Romeo dała zezwolenie firmie Autodelta na rozwój nad bolidem F1. Tak więc sojusz z Barbhamem został zakończony. Alfa Romeo 177 zadebiutowała w Grand Prix Belgii. Niestety nie był to uwieńczony sukcesami okres. Między 1979 a 1985 Alfa Romeo wywalczyła 2 Pole position, 3 razy była na trzecim miejscu, dwa na drugim, po za tym raz wywalczyła najszybciej pokonane okrążenie. Najlepszym sezonem był sezon 1983 kiedy Alfa Romeo zdobyła 6 lokatę wśród konstruktorów. Ostatecznie Alfa wycofała się w sezonie 1985. Silniki Alfy były obecne jeszcze w Benettonie i Oselli. Ostatnie tchnienie było jeszcze w roku 1987 - gdzie po silnik Gianniego Tontiego zgłosił się francuski Ligier. Podwójnie doładowane R4 zamontowane zostało w bolidzie Ligier JS29B, jednak ostatecznie nie doszło do transakcji - bo w roku 87 Alfę Romeo przejął FIAT i nie chciał inwestować pieniędzy w F1 pod szyldem Alfa Romeo, gdyż posiadali już sporo akcji w Ferrari.

Alfa Romeo w rajdach

Alfa Romeo startowała w rajdach, ale nie jako oficjalny team fabryczny. W 1958 roku Alfa Romeo Giulietta wygrała Rajd Finlandii. Rajdowe wersje Alfetty, GT i GTV tuningowane przez Autodeltę w latach 70-tych otrzymały silnik z AR GTAm dla homologacji w Grupie 2. Największy sukces te auta odniosły w roku 1975 gdzie zdobyły mistrzostwo konstruktorów dla Autodelta-Alfa Romeo. W 1980 Alfetta GTV Turbodelta otrzymała homologację dla Grupy 4. Wygrała tylko jeden rajd - Rajd Dunaju. W 1986 Alfa Romeo GTV6 była najszybszym autem Grupy A, FIA zaklasyfikowała ją wyżej... do Grupy B, gdzie GTV6 zajęła 3 miejsce w Rajdzie Korsyki.

Alfa Romeo w F3

W zasadzie Alfa dostarczała tylko silniki do F3. Między innymi stosował je team Euroracing March-Alfa Romeo z Piecarlo Ghinzani za kierownicą, który wygrał serię F3 we Włoszech w 1979 roku. W 1980 roku Michele Alboreto zwyciężył F3 w całej Europie właśnie na silniku AR. Ogólnie Alfa wygrywała w latach 1980-84.
W 1987 roku zastosowano nowy silnik Twin Spark, kontynuując sukcesy i wygrywając ogólnie 5 tytułów Mistrza Europy, 5 pucharów Europy i 12 tytułów mistrza we Włoszech, Francji, Szwajcarii i Skandynawii.

Klasyfikacja Supersamochodów czyli dzisiejsze FIA GT

W marcu 1963 roku Alfa Romeo przejęła Delta Automobili z Udine tworząc markę Autodelta, która miała być nadwornym tunerem Alfa Romeo - coś jak AMG dla Mercedesa czy Abarth dla FIATa. Były inżynier Ferrari - Carlo Chiti nadzorował stworzenie Alfy Romeo TZ. Seria TZ zdobywała tytuły jednak w końcu nacięła się na silną konkurencję z Porsche, a dokładniej z Porsche 904. Wtedy właśnie stworzono całą serię Tipo 33.

Klasyfikacja Pojazdów Turystycznych czyli Touring Cars

Tutaj Alfa Romeo odnosiła ciągle jakieś sukcesy. Alfa Romeo GTA zdobywała wszystko co było do zdobycia w latach 1966, 67 i 68. Alfa Romeo GTAm zdobyła tytuły w latach 1970 i 71. Jako największy sukces często wymienia się zwycięstwo w pierwszym Sports Car Club of America's Trans-Am w 1966 roku.

Afetta GTV6 wygrała Mistrzostwa Europy między 1982 a 1985 rokiem. Brytyjskie Mistrzostwa Pojazdów Turystycznych (BTCC) wygrała w 1983 roku z Andy Rouse za kierownicą.
Najlepiej jednak pamiętany będzie sukces w 1993 roku, gdzie Gabriele Tarquini na Alfie Romeo 155 V6 Ti wygrał DTM. Alfa Romeo 156 wygrała w Europejskich Mistrzostwach pojazdów Turystycznych 3 razy pod rząd od 2000 do 2003 roku.

Więc... czy ktoś ma jeszcze jakieś wątpliwości co do sportowego rodowodu Alfa Romeo?"